OVER COLLECTIEF VERLOF
VISIE
Collectief Verlof (°2017) probeert een tegenwicht te bieden aan een steeds meer op zichzelf kerende maatschappij waarbij de focus is beginnen liggen op het individu.
Bij elke voorstelling staat een vraag centraal – een vraag die betrekking heeft op onze onmiddellijke omgeving. Het zijn vaak diep menselijke, maatschappelijk relevante thema’s die ons uitdagen om na te denken over de tekortkomingen van de mens en de samenleving. Deze vragen houden ons wakker, drijven ons om te zoeken naar antwoorden, zonder ooit te beweren die antwoorden te hebben.
Ons maakproces begint met grondig onderzoek: een wetenschappelijke benadering waarin we feiten, verhalen, getuigenissen en materialen verzamelen die een brede blik werpen op de centrale vraag. We duiken in de complexiteit van de situatie zonder vast te houden aan een vaststaand oordeel. Het resultaat is geen voorgekookte waarheid, maar een open ruimte voor reflectie, waar de vraag blijft bestaan en waar het oordeel bij het publiek ligt. In lijn met Socrates stellen we geen vragen waar makkelijke antwoorden op te vinden zijn – we bieden ruimte voor verwondering en verdieping.
-31_JPG.jpg)
Onze voorstellingen ontstaan uit het samenspel van vervreemding en absurdisme, verweven met realisme. Deze unieke stijl zorgt ervoor dat we het ene moment relativeren en het andere moment diep snijden, waardoor we het publiek zowel op een afstand houden als recht in de ziel raken. We willen geen gemakkelijke conclusies presenteren, maar wel ruimte bieden voor confrontatie en reflectie. Het publiek wordt uitgedaagd om zelf na te denken, om zich af te vragen en te twijfelen, zonder dat de zoektocht naar antwoorden ooit af is.
Met deze benadering willen we theater maken dat meer is dan alleen vermaak. Het moet een ruimte zijn voor het stellen van fundamentele vragen over wie we zijn, hoe we met elkaar omgaan en waar we naartoe bewegen. Het is onze missie om het publiek uit te dagen, te verwarren en te laten nadenken over de grotere thema’s van onze tijd, zonder simpelweg de antwoorden voor te schotelen.
theater als ruimte voor twijfel